Rozdział 29:

- Kochanie wstajemy – obudził mnie męski głos Roberta . Otworzyłam oczy i zobaczyłam jak piłkarz klęczy obok łóżka wraz z tacą na której znajdowało się to co najbardziej lubię – wiśnie , ananasy , arbuzy i inne takie cudowności . Podniosłam się na łokciach i szeroko uśmiechnęłam

-  Co zmajstrowałeś ?  – zapytałam spokojnie bo doskonale widziałam że on , zwykle po imprezie nie rozpieszcza tak kobiety która nawet byłaby jego całym światem . Byłam z nim wcześniej i wiem co mówię . Po takiej balandze jak wczoraj zwykle nie ruszał dupy nawet żeby wyjść do łazienki.

- No tak … - skrzywił się jednocześnie zastanawiając się nad sensowną odpowiedzią – Bo utopiłem twój telefon w wannie

- Czy ciebie kompletnie popierdoliło ?! - krzyknęłam i zrzuciłam z siebie kołdrę – Może chociaż raz zastanowiłbyś się ze tam były wszystkie moje wspomnienia , wszystko co kiedyś kochałam – mówiłam łamiącym się głosem

- Słońce , myślałem że nie będziesz zła – położył ręce na moje kolana a ja odwróciłam wzrok w drugą stronę aby się nie rozpłakać – Ola …

- Zamilcz ! – warknęłam – Tam były zdjęcia które były dla mnie ważne a teraz …

- Teraz skoro Marco znalazł sobie nową laskę to po co ci wspomnienia

- Co ? – popatrzyłam na niego robiąc wielkie oczy niczym sowa – Powtórz

- Po co ci te wspomnienia ?

- Nie to wcześniej

- Aaaa … No tak od wczoraj Marco i Andżelika są razem , nie wiedziałaś o tym ?

- Wszyscy jesteście tacy sami ! – krzyknęłam z wyrzutem  i popchnęłam go tak że usiadł na podłodze . Z płaczem zamknęłam się w łazience . Może i jestem dziwna ale nie mogłam inaczej zareagować.  Wiedziałam że może ułożyć sobie życie na nowo ale że aż tak szybko kiedy ja nawet o nim nie zapomniałam . Każdego dnia kiedy wstaję łudzę się ze to on będzie leżał obok , głaskał moje kasztanowe włosy i przywita mnie pocałunkiem .

- Ola otwórz proszę ! – Robert uderzył pięścią w drzwi

- Nie ! – krzyknęłam i usiadłam na zimnych płytkach podciągając kolana pod brodę

- Ja naprawdę nie chciałem – powiedział ze skruchą i usiadł obok drzwi . Przez następnych kilkanaście minut trwała cisza aż w końcu postanowiłam wyjść do chłopaka . Delikatnie uchyliłam drzwi i zobaczyłam jak siedzi niedaleko z głową zakrytą dłońmi

- Przepraszam – podeszłam do niego

- To ja nie powinienem ruszać twoich rzeczy – spojrzał na mnie

- Ja po prostu … zresztą nie ważne – machnęłam ręką i odwróciłam się na pięcie

- Poczekaj – złapał mnie za dłoń – Wybaczysz mi ?

- Oczywiście że tak – uśmiechnęłam się pokrzepiająco – Ale do moich humorków chyba będziesz musiał się przyzwyczaić

- Przyda mi się czasem taki kop w dupę – zaśmiał się i podszedł jeszcze bliżej tak że czułam jego oddech na policzku – Śliczna jesteś jak się złościsz – przejechał palcem po całej długości mojej ręki i pocałował mnie. Nasze usta powtarzały te same ruchy delikatnie się muskając a ja poczułam jak cała złość mija . Nic nie było ważniejsze od niego

- Teraz musimy iść na trening – przerwałam tą fantastyczną chwilę która mogłaby się nigdy nie kończyć

- Zabije tego kto kazał mi tam dzisiaj przyjść – odpowiedział zawiedziony a ja pociągnęłam go za rękę na górę . 

Tam ubraliśmy się i gotowi usiedliśmy w samochodzie :

- Robię się coraz grubsza – stwierdziłam z niesmakiem patrząc na swój brzuszek

- I tak jesteś najpiękniejsza – uśmiechnął się

- A jak się w drzwi nie zmieszczę ?

- To i tak będę cię kochał – korzystając z okazji ze pojawiło się czerwone światło Robert znów mnie pocałował. Nie opierałam się . Oderwaliśmy się od siebie dopiero kiedy za nami ktoś zdecydowanie nadużywał swojego klaksonu . Od kilku dni czuję że z Robertem nie łączy mnie tylko dziecko. Czuję do niego cos więcej niż było dotychczas choć w moim złamanym sercu nadal jest Marco . Brunet wplótł swoje palce w moją rękę i razem udaliśmy się na stadion gdzie panował nadzwyczajny ruch . Piłkarze jak i ich wybranki serca stali wokół Marco i tej jego nowej lasencji

- To jest więc Andżelika , moja nowa dziewczyna – oznajmił a mnie coś zakuło w sercu . Wyrwałam swoją rękę i pobiegłam do gabinetu siadając na sofie z paczką chusteczek na kolanach . Nagle ktoś zapukał do drzwi

- mogę ? – zza drzwi wyłoniła się o losie Andżelika

- Proszę – odpowiedziałam znudzenie i wszystkie zużyte chusteczki leżące na moich kolanach wyrzuciłam do kosza obok biurka – Coś się stało ?

- Właśnie o to samo chciałam zapytać – rozsiadła się na kanapie zakładając nogę na nogę obleczone w wysokie szpilki. W sumie nie dziwię się że zajęła moje miejsce w sercu Marco . Młoda , piękna , może chodzić w szpilkach a z pod bluzki nie wystaje jej ogromny brzuch . – Dlaczego uciekłaś ?

- Nie ważne – podeszłam do okna i spojrzałam na rozgrywających mecz chłopaków . Blondyn biegał dziś żywiej niż zwykle . Może naprawdę się w niej zakochał ? 

- Byłaś z nim prawda ? – zainteresowała się

- A co cię to obchodzi ? – odwróciłam się w jej stronę z oczyma napełnionymi łzami – Co ty możesz wiedzieć o moim życiu ?! To że wskoczyłaś mu do łóżka to jeszcze nic nie znaczy !

- Dobra spokojnie – odpowiedziała – Przecież cię nie oceniam , chciałam tylko wiedzieć czy to dziecko też jest jego

- Nie , nie jest jego – znów swój wzrok skupiłam na białej szybie a z mojego policzka spływały gorzkie łzy – Jeśli możesz to wyjdź – powiedziałam twardo

- Myślałam że się nawet zakumulujemy no ale … - westchnęła i złapała za klamkę – A i jeszcze jedno, ja ci go nie odebrałam , zrobiłaś to na swoje życzenie – powiedziała a ja odwróciłam się do niej z wściekłym wzrokiem i już chciałam coś powiedzieć ale mi przerwała – Okej już wychodzę

- Poczekaj – zatrzymałam ją  - To ty o wszystkim wiesz ?

- Faceci w łóżku zwierzają się nawet do najskrytszych sekretów – stwierdziła

- Ja nie zrobiłam tego specjalnie – wyjaśniłam

- Nie oceniam cie , po prostu wykorzystałaś sytuację ale nie ważne – machnęła ręką – Śpieszę się Paaaa ! – pożegnała się  i opuściła pomieszczenie 

------------------------------------------------------

" Trzy metry nad niebem " -  POLECAM ! Film jest jednym słowem zajebisty i dzięki niemu napisałam ten rozdział . Czy jest dobry same ocenicie :D 

Pozdrawiam :* 

                                   Kolejne z cyklu " Marco zboczeniec " part two