Rozdział 34 :

Obudziły mnie ciepłe promienie słońca ogrzewające moją śniadą twarz . Pocałowałam śpiącego Roberta w nos i okryta satynowym szlafrokiem powędrowałam do kuchni. Z szafek , jak i lodówki wyjęłam potrzebne produkty spożywcze abym mogła przyrządzić śniadanie

- Dzień Dobry – przytulił mnie od tyłu i musnął moją szyję

- Co dziś na śniadanie życzy sobie pan Lewandowski ? – zażartowałam

- Ciebie – szepnął , posadził mnie na jasnym blacie tak że nóż wypadł z mojej dłoni na podłogę , wydając charakterystyczny dźwięk . Robert zaczął mnie całować a ja włożyłam rękę w jego kruczo czarne włosy. Przyznam że tęskniłam za bliskością z jakimś mężczyzną ale to nie był odpowiedni czas ani odpowiednie miejsce.

- Robert – odepchnęłam go delikatnie trzymając dłonie na umięśnionej klatce piersiowej – Spóźnimy się 

- Oj tam , oj tam – powiedział beztrosko i znów chciał mnie pocałować ale się odsunęłam – Normalnie strzelę focha z przytupem !

- Jak sobie chcesz – westchnęłam – Nie dowiesz się czy będziemy mieć piłkarza czy piłkarkę – z udawanym oburzeniem zeszłam z blatu , kierując się w stronę sypialni w której czekały na mnie już wcześniej przygotowane ubrania . Robert postanowił jednak szybko zareagować i rozpędzony niczym na boisku zatrzymał mnie klękając obok i trzymając za kolana

- Śliczna moja proszę nie rób mi tego – spojrzał na mnie błagalnie . Chciałam trochę pozłościć piłkarza , dlatego skrzyżowałam ręce na piersiach i ominęłam mężczyznę z dobrze ukrywanym uśmiechem na twarzy . Jak ja kocham się z nim droczyć

- Zamierzasz tam tak klęczeć ? – uniosłam prawą brew , zakładając na swoje wcześniej przyozdobione ciało ciemną bielizną , wygodne ubrania

- Nic innego mi nie pozostało – powiedział markotnie

- No nie gniewaj się już – zwietrzyłam jego idealnie ułożone włosy . No może teraz już nie tak idealnie – Przecież nie mogłabym cię nie zabrać – uśmiechnęłam się . Kiedy przeanalizował wypowiedziane przeze mnie słowa wstał z podłogi i uraczył soczystym buziakiem w policzek

- kocham cię – powiedział z bananem na twarzy i zniknął za drzwiami łazienki 

- Pani Aleksandra Mielewczyk – wywołała mnie pielęgniarka . Złapałam ciepłą dłoń Roberta i razem weszliśmy do gabinetu , gdzie za biurkiem siedział starszy pan z siwym wąsem i okularami na nosie

- Zapraszam – uraczył nas ciepłym uśmiechem . Położyłam się na kozetce a pan w podeszłym wieku rozpoczął badanie . Podwinęłam swoją bluzkę a następnie poczułam zimny żel. Niezbyt przyjemne uczucie dla takiego wiecznego zmarzlucha jakim jestem . Robert z uśmiechem obserwował każdy ruch lekarza a potem dość niewyraźne odbicie w małym ekranie . – Proszę popatrzeć tutaj – powiedział lekarz i obrócił biały monitor abyśmy mogli mieć lepszy widok na naszego szkraba – Tu są rączki […] – opowiadał a w kąciku mojego oka zadomowiła się mała łezka . Robert widząc swoją namiastkę uśmiechnął się słodko i złapał moją delikatną dłoń

- Przepraszam doktorze – wtrąciłam się przerywając prowadzony przez mężczyznę monolog

- Tak ?

- Dziecko jest zdrowe ?

- Ależ oczywiście – prychnął

- A płeć ? – zapytał wyraźnie zniecierpliwiony brunet 

- Życzę aby odziedziczył zdolności do piłki po panu – puścił mu oko lekarz

- Syn ? – Robert chyba nadal nie dowierzał

- Syn – potwierdził lekarz poklepując piłkarza po ramieniu i zakończył badanie

- Ludzie !! Jestem najszczęśliwszym człowiekiem na świecie – krzyczał na cały głos Robert niosąc mnie na rękach w stronę parkingu

- Cicho wariacie – skarciłam go , wymownie uśmiechając się w stronę zdziwionych pracowników kliniki

- No co ?! – zdziwił się stawiając mnie na ziemi – Mam śliczną dziewczynę , czekamy na wspaniałego syna i mam się czym chwalić

- Ależ oczywiście Lewusku – prychnęłam i pogłaskałam go po policzku – Ale zrobisz to na stadionie wśród kolegów a nie tutaj …

- No , no stary – poklepał bruneta po plecach Łukasz

- Aby taka druga aktoreczka porno nie wyrosła tak zaangażowana w grę w reprezentacji tak jak ty – dołączył się Błaszczu

- Haha bardzo śmieszne – skwitował zniesmaczony żartami kolegów Robert. Na pocieszenie pocałowałam go w policzek kiedy na stadionie pojawił się Marco wraz z Andżeliką

- Najpierw dowiedz się czy ono jest naprawdę twoje – poradził blondyn który zapewne słyszał całą naszą rozmowę . Posłałam mu zabójcze spojrzenie a Andżelika próbując ratować sytuację mocno pociągnęła za rękę swojego ukochanego . Po tym incydencie chłopcy udali się z Jurgenem na murawę a ja w stronę swojego gabinetu

- Zaczekaj ! – zatrzymała mnie zdyszana Andżelika – Dogonić cię to nie lada wyzwanie – zaśmiała się

- Przesadzasz – prychnęłam

- Przepraszam cię za Marco – powiedziała ze skruchą –Tak naprawdę oboje bardzo się cieszymy z tego że zostaniecie rodzicami – próbowała wytłumaczyć zachowanie blondyna

- Spokojnie , nie jestem zła – zapewniłam – A z Marco umiem sobie poradzić – puściłam jej oko

- W takim razie chciałam zaprosić Was na otwarcie mojego salonu kosmetycznego , wiesz … darmowe drinki , muzyka i zabiegi 

- To fantastycznie ale nie wiem czy …

- Olka ! – tupnęła nogą z uśmiechem nieznikającym z twarzy – No proszę , nie ważne co się stało ale spróbujmy chociaż zostać kumpelkami , czy to tak dużo ?

- No dobra … przyjdziemy

--------------------------------------------------

Tak jak obiecałam jest następny ;D 

Czytajcie , komentujcie ... Do środy kochane ! 

                                                  Taka tam rodzinka Lewandowskich :D